τοκοχρεωλυτικός

-ή, -ό, Ν

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο τοκοχρεωλύσιο

2. φρ. α) «τοκοχρεωλυτικό δάνειο» — δάνειο που εξοφλείται με τοκοχρεωλύσια

β) «τοκοχρεωλυτικοί πίνακες»

(οικον.) ειδικοί πίνακες που βοηθούν την εξεύρεση ενός τοκοχρεωλυσίου.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τοκοχρεωλύσιο / τοκοχρεολύσιο. Η λ. μαρτυρείται από το 1891 στην εφημερίδα Ακρόπολις].